Ik heb lekker een weekje vrij genomen, even wat anders in deze pandemie.
Thuiswerken was geen optie, met als voordeel dat ik mijn fijne collega's nog eens zie, op gepaste afstand uiteraard.
Mijn collegaatje Esther hoorde van mijn vrije dagen en heeft me gedwongen ;-) weer eens mijn hobby op te pakken, hihi.
Ik was al begonnen met de basis voor een klein kastje voor de slaapkamer van Margot.
Wel weer even rekenen (niet mijn sterkste kant) om de maten juist te krijgen.
Met getallen heb ik iets dyslectisch: als ik 128 moet uitmeten heb ik een goede kans dat het uiteindelijk 182 wordt.
Ik heb trouwens twee snijmatten, dit is de lelijkste en wordt alleen gebruikt voor het snijden van karton, de andere houd ik netjes.
Het is wel grof karton, gelukkig kan je het een beetje schuren en het mag ook wel rommelig.
Ik heb ronde kralen afgeschuurd om makkelijker te bevestigen als bolpootjes, en een latje op de bovenkant gelijmd.
Mijn eerste idee was om het oud groen te verven, maar dat kwam niet zo mooi 'uit de verf'.
Nu maar zwart, drie lagen verdunde acrylverf.
De handvaten van de deurtjes zijn van dun karton en een afgeschuurd latje.
Gekleurd met een zwarte marker.
Het ziet er toch een beetje verweerd en rommelig uit.
Misschien ga ik later nog iets meer verfijnen...
Op de achtergrond één van mijn speakers, ik ben de Mattheus passion van Bach aan het beluisteren, in mijn jeugd was ik koorlid en we zongen bepaalde stukken toen ook (op een iets ander niveau, dat wel ;-)
Ik heb de buren nog niet horen protesteren...
Het volgende doel, de vloer van de zolderverdieping.
Ik wil hem net als de slaapkamer van Margot beplakken met houten latjes, maar misschien met iets patroon.
Wordt vervolgd.
