De finale
Mijn familie staat me altijd bij...
Dit is Gozert, mijn kleine helpertje.
Niet dat het echt helpt; als hij op mijn bureau zit moet ik messen, scharen en kleine voorwerpen bewaken, maar zijn idee erachter is goed.
Het gedrag wat je nu ziet is een verbetering, tot nu toe draaide hij jankend en miauwend rond mijn enkels, tegenwoordig wil hij wel eens rustig zittend bekijken wat ik doe.
Na een tijdje loopt hij vaak gerustgesteld weg.
De poten horen wel wat meer uit elkaar te staan maar Margot kon hem toch goed gebruiken.
Rechts moet nog een kast komen, voor de astrologie- en kunstboeken.
Ik had het binnenwerk, de liggende planken, eerst zwart gelakt, maar dat werd zo'n donker gat.
De houten versie is beter.
De boeken volgen nog.
De tekeningen op de muur verwijzen naar sterrenbeelden, de bovenste is weegschaal, mijn teken.
Hierna heb ik op de kast zelf ook nog tekeningen gemaakt die doorlopen op de muur erachter
De achterkant blijft voorlopig nog onafgewerkt.
Wat een klus was dit, een schaakbordje met vlakken van 4 x 4 mm.
Mijn vingertoppen werden bijna mee geschuurd.
Deze foto dient meer als geheugensteun voor het geval een lampje het niet meer goed doet en de bedrading nagekeken moet worden.
Met de nieuwe tafelzaagmachine van Proxxon kon ik gleufjes in plinten zagen en daarin de bedrading voor de haard verstoppen.
Rechts onderin gaat de stekkerdoos naar de trafo die 12 Volt lampjes echt nodig hebben.
Het plan is ooit een regenleiding van de zolder naar beneden te maken en daarin het meeste van de draden verbergen.
Zo groot op beeld ziet het er niet geweldig uit maar als je het bekijkt in het poppenhuis is hij bijna perfect.
Ik geloof niet dat ik me op schaakstukken ga toeleggen, hoe ga je een ietwat dikke tandenstoker snijden in de vorm van een paard???
De woonkamer oftewel Opkamer.
De kamer voor de zondagen met bezoek.
Het boekenmolentje dient tevens als plaats om je kopje koffie op te zetten.
Misschien volgt nog een salontafel, het is nog wat leeg.
Detail van de eetkeuken:
Margot heeft net haar boterham op, de krant gelezen en drinkt nu nog een biertje.
Het warme eten voor vanavond staat al in de pan.
Het wordt bloemkool.
De hele week eet ze bloemkool omdat in de moestuin deze groente nu volop voorradig is.
Volgende weken misschien witlof?
Overzicht van de keuken.
Het hakblok met het grote mes staat schoongemaakt klaar: orde en reinheid is het motto!
De deur van de kelder staat een beetje open.
De meeste weckpotten staan al klaar op de planken, maar op het aanrecht staat de belangrijkste aarden pot: een liter rode wijn en restanten brandewijn en daarna worden het hele jaar door verzameld seizoensfruit erbij gedaan.
Met Oud-en-Nieuw zal dat een heerlijke fruitborrel geven!
De haard boven brand al lekker en er ligt voldoende hakhout om een paar dagen de bovenverdieping te verwarmen.
De benedenverdieping wordt natuurlijk verwarmd door het kooktoestel dat de hele dag brandt.
Overzicht van de kamer naast de slaapkamer,
Iemand is bergeten de w.c deur te sluiten en de lamp is nog aan.
Slechte zaak.
Het poppenhuis in de hoek is afgestoft en staat klaar voor de kleinkinderen.
De slaapkamer heeft nog wel wat nodig.
Over het bed was ik nooit tevreden, dus Margot heeft aan de timmerman gevraagd een andere te maken.
Het moet een baldakijnbed worden (een hemelbed).
De zwarte kast is de kledingkast van Margot.
Ik zie nu dat de kroonluchter een beetje scheef hangt, daar moet nog een druppel lijm tussen.
De badkamer is gepoetst en klaar voor gebruik.
De emmers warm water worden uit de keuken gehaald.
Daarom gebeurt het badderen maximaal éénmaal per week en de leden van het gezin mogen dan om de beurt in bad.
De zolder krijgt nog een lamp.
Margot heeft een staande lamp besteld, maar het kan nog even voor dat hij binnen is.
De schildersezel en het schilderspalet liggen klaar voor gebruik, misschien vanavond een uurtje lekker schilderen?
Overzichtsfoto: het waren drie leuke en leerzame jaren.
Eén jaar heb ik weinig gebouwd, doordat de verhuizing al mijn tijd in beslag nam.
Dat heb ik ingehaald door de laatste tijd veel te knutselen.
Ik heb in drie jaar tijd veel geleerd en ook veel mensen virtueel leren kennen.
Een Engels forum met veel behulpzame vrouwen en enkele mannen die poppenhuizen bouwen tot een kunst en levensstijl hebben verheven.
Vrouwen die een eigen blog bijhouden met de meest fantastische creatie die je maar kunt verzinnen...
Pure miniaturisten met een niveau wat ik nooit zal bereiken, maar die met evenveel plezier schilderen, houtbewerken en oplossingen verzinnen.
Het eindresultaat van deze pagina's is heel anders geworden dan ik ooit had gedacht, maar zoals het nu is is het prima. Ik ben een tevreden klusser. ;-)
