De opkamer

De buurvrouw gaf me een plaatje hardboard-voor-je-poppenhuis. Het is wat moeilijk te snijden maar als basis voor het opkamertje voldoet het prima. De randen zijn ook nog te schuren, alleen had ik beter mijn stofmaskertje op kunnen zetten, ik heb nóg last van het fijne schuurstof... Berouw komt na de zonde ;-)
Van de onvolprezen tongspatels een trapje gemaakt.
Met trillende handen heb ik de vloer doormidden gesneden, het kan maar één keer gebeuren, maar het ging goed.

Gelukkig had ik nog wat reepjes vloer over, het leek me wel aardig de vloer verticaal door te laten lopen.

Deze keer besloot ik de plinten maar te lakken voordat ik ze ging vastplakken, dat werkt zoveel handiger. Moet ik vaker doen. Handig trouwens die kleine potjes met dekseltje, onze goede vriendin M. gaf me een zak vol. Ideaal om restjes op kleur gemaakte verf in te bewaren.

Al zeg ik het zelf, aardig gelukt ;-) Als de achterwand en zijwand vastgemaakt kunnen worden (dat zal nog lang duren) heb ik alvast de plinten liggen voor de andere kanten. Gelakt en wel, ik ga het nog leren... voorbereidingen maken. Voor een redelijk ongestructureerd persoon is dit wel een mijlpaal, haha. Dit had ik in gedachten.

Als ik de verdieping vloer op maat gemaakt heb, het trappenhuis is iets te breed geworden voor het trapgat, kan ik beginnen aan het plafond van de keuken en huiskamer. Het zal een balkenplafond worden. Ik had al een idee hoe ik dat zou maken en heb de 'balken' al in huis, maar ik zag later op internet wat betere oplossingen. Ik ga nog even 'Back to the drawingboard'.

Achter het behang plakken...

Ik geloof niet dat ik ooit nog behang wil plakken... De kenners melden dat het behangplakken dient te geschieden in één keer en dan later, als het behang droog is, de raampjes en deuren er uit te snijden. Dat zag ik niet gebeuren, de kozijnen zijn te dik om overheen te plakken. Dus precies uitmeten waar de ramen zitten, uitsnijden, passen en dan pas plakken leek me makkelijker. In ongeveer de behangkleur alvast maar wat randjes voorbewerkt.

Het zit er op, maar niet echt mooi, van dichtbij dan. Ik denk dat ik het maar moet laten, zo. Later kwam ik er achter dat je natuurlijk eerst de gaten voor ramen en deuren maakt, dàn gaat behangen en daarna de vensterbankjes en raamlijsten maakt. In mijn onwetendheid had ik een stap overgeslagen. Dus alleen de zolderverdieping, waar ik nog niets aan de ramen gedaan heb kan ik nog netjes behangen, de andere wandjes worden deels geschilderd en deels 'gelambriseerd'.

De linkerkant van de huiskamer, achterin de kamer een model van de vorm van de opkamer, die moet nog wel een centimeter minder hoog en dan natuurlijk een klein trapje erbij.
De vloer ga ik doormidden snijden, de achterste helft kan dan mooi doorlopen in de opkamer.

De rechterkant, de keukenkant. De achterzijde moet nog gebeuren, maar de behangplak was te dik geworden. Behangen is zeg maar echt niet mijn ding...

Trapleuning aan de muurkant gemaakt, veiligheid is alles. Nu voorzichtig aan de trapspijlen beginnen en dat is niet makkelijk.

Ik denk dat met goede verlichting het wel goed gaat komen in de donkere ruimtes. Plinten rond de trap zijn op hun plek gezet.

Trapleuning is klaar. Kijk, er is al een kind thuis van school.

Behang gekocht

Om verder te kunnen gaan met de verdieping zal er eerst behang geplakt moeten worden, hoezeer ik er ook tegenop zie. Bij https://minimumworld.com/ kon ik deze vinden. Het weekend voor Kerst heb ik weer tijd, ik ga het liefst overdag bij goed licht proberen te plakken. Ik heb ordinaire behangplak van Perfax gekocht, kijken of dat lukt.

Een tussendoor klusje wat ik vond: een keukenkastje waar bordjes in kunnen staan. Dat kan wel 's avonds gemaakt worden.
Wordt vervolgd...

Ramen en voordeur

Om weer fris te kunnen beginnen was het eerst tijd voor de grote schoonmaak. Er lag inmiddels zoveel zaagsel en schuursel op de werkplek...

Alle raamgaten zijn gezaagd en geschuurd. Het lijkt wel wat lichter binnenin te worden. Het liefst zou ik de zijkanten en achterkant meteen vastlijmen en schroeven, maar dat kan niet. Eerst moet er nog zoveel gebeuren (muurtjes beneden, plafonds, de keuken krijgt een balkenplafond en kijken waar de bedrading moet gaan lopen...)
Het Grote Vogelboek ligt lekker op de zitkamervloer te rusten, om te zorgen dat de vloer vlak blijft.

Best een klus...

En klaar! Alle ramen en raamkozijnen binnen en buiten zitten er in. (Eén week verder)
Links de achterkant (ligt 90 graden gedraaid), dan links buiten en dan rechts binnen.
Inmiddels is wat behang binnengekomen (uit Engeland), dus ik kan daar ook eens mee experimenteren.

Als klusje tussendoor bedacht ik de voordeur (te proberen) te maken. Viel niet mee. De scharniertjes zijn een hel. De spijkertjes van de scharnieren zijn plusminus 2,5 mm hoog.

Je snijdt de ruimte van een scharnier uit, plakt het metaal met wat superglue vast, boort de spijkergaatjes voor en probeer de spijkertjes dan (met een drupje superglue) in het voorgeboorde gaatje te mikken... Het eerste scharniertje wilde niet meer open of dicht, zat wat superglue in. En tot overmaat van ramp was ik opeens een spijkertje kwijt.

Toen het deurtje klaar was vond ik hem weer, in de zijkant gedrukt...

Voilá, de voordeur. Waarschijnlijk ga ik opnieuw beginnen, hij is wat scheef.

Maar de deurhelften kunnen wel afzonderlijk van elkaar open. Een boerendeurtje. Ik ga opnieuw beginnen, maar niet nu...

Beginnersfout?

Met enthousiasme ben ik aan de ramen begonnen, of beter gezegd: verder gegaan. Ik had het keukenraam, trapraam en het zitkameraam al gemaakt. Dus nu de bovenraampjes en de ramen in de zijkanten. De benedenramen had ik al mee geschilderd, maar achteraf (altijd achteraf) bedacht ik me dat de houtkleur van de latjes eigenlijk veel mooier is. Ik heb besloten alle andere raampjes houtkleur te laten. En misschien aan de buitenzijde zo'n mooie boerengroen of -blauw.

De buitenzijde van het poppenhuis wordt zo: een raamwerkje van latten, die latjes dekken mooi de scheve zaagsneden af. Als het complete huis in elkaar zit zal ik er pas glas in zetten.

De binnenzijde wordt zo: een dunner latje mahoniekleur en een vensterbankje. Er wordt heel wat afgeschuurd om de hoeken netjes te laten passen... Ik heb ook al meerdere malen mijn wijsvingers in de secondenlijm gedoopt, mijn telefoon herkende mijn vingerafdruk niet meer.
Het snel vastlijmen gaat het beste met houtlijm en een druppeltje superglue. De superglue zorgt voor snelle hechting, de houtlijm kan daarna rustig uitharden. Zo heb je geen klemmen nodig. (Wel wijsvingers, die heb je vaak wel nodig.)

Zo, alle raamopeningen gezaagd, latjes in het gat in het hout, geschuurd, latjes aan de buitenkant en raamwerk met vensterbanken aan de binnenzijde. En toe zag ik het ineens... De trap was al redelijk aan de grote kant, het keukenblokje bleek toch wel wat fors (ga ik opnieuw maken), de tafel was eigenlijk wat hoog, maar de pootjes heb ik ingekort.
Maar de ramen in de keuken had ik op basis van het keukenblok gemaakt. En de maat van de andere ramen heb ik herleid van het keukenraam! Alle ramen zitten nu te hoog! Dankzij de superglue krijg ik de vensterbanken nooit meer los en kan de raamopeningen ook niet lager laten beginnen. Vanaf nu heet het poppenhuis dus: 'Huis Margot met de hoge ramen'.

Huiskamervloer

Ik heb wel gekeken naar houten vloeren, maar fineer is erg duur en nog wat moeilijker te verwerken dan karton. Aldus naar de Bruna en hetzelfde karton gehaald als ik voor de keukenvloer gebruikt heb. Dit karton heeft een goudkleurig laagje, dat gebruik ik als onderlaag, want met een lijmstick is dit heel makkelijk op karton te plakken.
De eigenlijke onderkant is mooi wit, dus kwasten maar.

De bedoeling wat iets meer houtkleur, maar ik denk dat dit ook wel aardig wordt.

Van natuurkarton een bodem gemaakt, dat werkt veel makkelijker. En mocht het niets worden kan ik er simpel een andere vloer inzetten. Het vloertje wordt later op zijn plek gehouden door de plintjes en de lambrizering en misschien nog een kloddertje lijm.

Het therapeutische snijden kan beginnen... Ik snijd stroken van 1 cm van het geverfde karton en snijd het daarna op maat op het ondervloertje. De zwarte bies is een halve centimeter breed. Regelmatig een nieuw mesje nemen in mijn breekmesje is wel nodig voor scherpe snedes.

Na ongeveer 8 uur plakken, meten en intussen radio luisteren (ik ga bijna elke avond een uurtje 'Caven') schiet het lekker op, zodat ik het op zaterdagochtend af kon maken.

De nog natte lak, niet bang zijn... het droogt mat op. Dan komen de kleurtjes wat beter naar voren. Ook voor beschadigingen, vocht en stof is het een goede bescherming. Ik ben blij...

Keuken en eettafel

Na wat rondkijken op Pinterest en dergelijke besloot ik tot een soort lambrizering, een simpele; onderlaagje is karton met daarop een raamwerkje van latjes. Ik heb hem eerst groen geverfd, maar een zekere huisgenoot vond het niet zo mooi... Dan maar weer wit schilderen.
De vloer is klaar. Ik heb nog geprobeerd hem te voegen, had nog grijze tegelvoeg, maar de terracotta/kartonnen vloer begon tegen te stribbelen. Ik laat hem zo.

Intussen een doorgang gemaakt naar de eetkamer/zitkamer. Die opening kan niet zo breed zijn, de trap is groter geworden als gepland, dus voorlopig doe ik daar geen deur.

Om te kijken wat er gebeurt heb ik de zijkanten en de verdiepingvloer geplaatst en dan wordt het best donker binnen!
Goed te weten, er moeten in de zijkanten dus meer ramen komen.

Totaalplaatje voor het idee. Ik heb de ramen uitgetekend, morgen pak ik de decoupeerzaag. Zit me nu al te verkneukelen om de vensterbankjes te maken, hihi.

Trapspijlen en eindspijlen heb ik aangeschaft, dit valt niet zelf te maken. Lekker in de beits gezet.

Eindspijlen, hoe noem je zoiets? Ik kan de spijlen pas plaatsen als ik het trapgat in de verdiepingvloer heb gezaagd en ik zie er best tegen op. Ze moeten natuurlijk wel recht staan.

Om één en ander maar even uit te stellen ben ik begonnen aan een nieuw projectje: de eettafel.
Dit is het bovenblad (ondersteboven) van balsa met twee pseudo lades. Er komen, na het lakken, nog knopjes op de lades.

Van een vierkant latje (6x6) dacht ik tafelpootjes te maken. Valt niet mee en zeker niet om vier dezelfde te maken. De eerste ging fout, de derde ook.

Halverwege...

Tadaa... Kan beter, maar voorlopig doe ik het ermee. Het tapijt kreeg ik van de buurvrouw, ze had een couponnetje over.
Welcome to my crib.

Schouw, vloer en de rest

Zo, het is weer weekend: tijd om te knutselen. De schouw in de keuken moet af, het geraamte is van dik karton gemaakt en, al zeg ik het zelf... redelijk recht geworden. Men neme voor de baksteentjes twee vellen schuurpapier, verf dit eerst met gesso, dan houdt de verf beter, daarna met verschillende kleuren en structuren experimenteren. Goed laten drogen.

Van karton een mal gemaakt, de steentjes worden 6x18 mm.

Drie avonden mee bezig geweest... Daarna vernissen met acryllak. Niet te dik want er moet nog gevoegd worden.

Van dunne plankjes een rand om de schouw gemaakt, voor de bovenkant heb ik koperkleurig karton gekocht, die foto heb ik niet gemaakt, maar het staat goed. Er zit al een gat in de bovenkant, daar komt later een zwart rookafvoerkanaal.

Het experiment van mijn maatje om van Fimoklei een gemarmerd aanrechtblad te maken is uiteindelijk niet gelukt: de Fimo was te dun en het brak, dan maar in hout maken, dat wordt later gemarmerd. Een houten bakje wordt spoelbak, tien keer wit schilderen en daarna vernissen.

Van de buurvrouw kreeg ik een stuk Novilon met houtstructuur, dit bleek zo lastig recht te snijden... Uit het raam gegooid.

Back to the drawingboard: van het restant koperkleurig karton heb ik de achterkant gekwast, terracotta was de bedoeling. Niet helemaal gelukt, maar ik kan er mee leven. Past goed bij de kleur van de schouw.

Van dun karton had ik al een mal gemaakt voor de keukenvloer, daarop heb ik ruitpapier geplakt, de ruitjes zijn 2,5x2,5 cm. Dit papier en de kartonnen tegels zijn goed te plakken met een eenvoudige lijmstift. Nog 165 te gaan...