De ladder op omlaag

Om me een beetje in te leven heb ik de wanden maar weer eens tegen elkaar geplakt, een goede manier om beter te kunnen nadenken over wat er nog moet gebeuren.
Zoals Havanaholly, een ervaren poppenhuisbouwer van een Engels poppenhuisforum altijd zegt: "Let the house tell its own story". ;-)

Er moet een ladder komen naar zolder. Speciaal voor mijn zus... Ze durfde wel naar boven maar niet naar beneden.
In Oma Margots huis mochten we bij ons zondags bezoek en tijdens logeerpartijtjes altijd op zolder spelen. Daar stonden dozen vol oude Margrieten én heel veel Readers Digests.
Ook de racefiets van oom Leo stond daar een tijdje. Een indrukwekkende fiets voor me, maar, hoewel ik het vaak genoeg gevraagd had, mocht ik er nooit op fietsen.

De sporten worden een stukje ingekeept.
Nog 14 tredes te gaan.

Tip...
Om de kleine latjes stevig vast te houden dien je een dikker houtje er tegenaan te plaatsen. Is wat aardiger voor je vingertopjes, die van mij vielen er bijna af.
Maar ik ben wel blij met mijn kleine verstekbak!

Beginnersfout?

Met enthousiasme ben ik aan de ramen begonnen, of beter gezegd: verder gegaan. Ik had het keukenraam, trapraam en het zitkameraam al gemaakt. Dus nu de bovenraampjes en de ramen in de zijkanten. De benedenramen had ik al mee geschilderd, maar achteraf (altijd achteraf) bedacht ik me dat de houtkleur van de latjes eigenlijk veel mooier is. Ik heb besloten alle andere raampjes houtkleur te laten. En misschien aan de buitenzijde zo'n mooie boerengroen of -blauw.

De buitenzijde van het poppenhuis wordt zo: een raamwerkje van latten, die latjes dekken mooi de scheve zaagsneden af. Als het complete huis in elkaar zit zal ik er pas glas in zetten.

De binnenzijde wordt zo: een dunner latje mahoniekleur en een vensterbankje. Er wordt heel wat afgeschuurd om de hoeken netjes te laten passen... Ik heb ook al meerdere malen mijn wijsvingers in de secondenlijm gedoopt, mijn telefoon herkende mijn vingerafdruk niet meer.
Het snel vastlijmen gaat het beste met houtlijm en een druppeltje superglue. De superglue zorgt voor snelle hechting, de houtlijm kan daarna rustig uitharden. Zo heb je geen klemmen nodig. (Wel wijsvingers, die heb je vaak wel nodig.)

Zo, alle raamopeningen gezaagd, latjes in het gat in het hout, geschuurd, latjes aan de buitenkant en raamwerk met vensterbanken aan de binnenzijde. En toe zag ik het ineens... De trap was al redelijk aan de grote kant, het keukenblokje bleek toch wel wat fors (ga ik opnieuw maken), de tafel was eigenlijk wat hoog, maar de pootjes heb ik ingekort.
Maar de ramen in de keuken had ik op basis van het keukenblok gemaakt. En de maat van de andere ramen heb ik herleid van het keukenraam! Alle ramen zitten nu te hoog! Dankzij de superglue krijg ik de vensterbanken nooit meer los en kan de raamopeningen ook niet lager laten beginnen. Vanaf nu heet het poppenhuis dus: 'Huis Margot met de hoge ramen'.

Trap beneden

Ik weet nog niet hoe ik de vloeren ga maken, er zijn teveel keuzemogelijkheden...
Anders dan de bouwtekening, waar de trap achterin evenwijdig aan de achterwand zou moeten, kies ik voor een duidelijke aanwezige trap. Onder de trap kan ik dan de kelderkast maken voor de weckpotjes van Margot. En, net als in het echte huis van Margot leidt de voordeur tot een gangetje waarin de trap staat.
Aldus besloten.
De keuken krijgt dan ook meteen een plek: vlakbij de kelderkast.

Omdat ik nog niet echt kijk heb op de maten eerst maar een trapje van karton. Lijkt me aardig, ik heb het liefst 13 of 14 traptreden, zoals ook in een grotemensenhuis. Dus de maat van de treden wordt bepaald door de hoogte gedeeld door 14 treden.

Binnenin de kast een paar planken(van verfroerhoutjes), daarna twee keer schilderen. Ik probeer alle verf watergedragen te laten zijn, beter voor de longen.

Vandaag op houtjacht: bij een modelbouwwinkel in de buurt scoorde ik dit:
Mahonielatjes 1,5 x 8 x 880 mm
Balsalatjes 2 x 10 mm
Vurenlatjes 4 x 10 mm
Balsaplank 3 x 100 x 1000 mm
Balsaplank 4 x 300 x 600 mm
2 lijmklemmetjes van 20 mm
Humbrol aluminium verf

Bij elkaar 17,50
Toch maar eens zoeken naar karton, volgens een maatje Bristolkarton.

Dit apparaatje had ik al, heerlijk spul.

Watergedragen rustiek eiken, lijkt me een mooie kleur.

De deur hangt. Deze keer geen scharniertjes gebruikt, de deur komt niet echt in het zicht. Gewoon twee dunne spijkers ingeboord, werkt prima.